Πολλά από τα έργα της ιδιοφυΐας έχουν χαθεί. Αυτό ισχύει για τους πίνακες του, οι οποίοι δεν επέζησαν από τη μάχη με το χρόνο. Πολλοί μπορούν να μαντέψουν μόνο από τις γραπτές πληροφορίες των έγκυρων συγχρόνων του Μιχαήλ Άγγελου. Τέτοια χαμένα αριστουργήματα περιλαμβάνουν τους πίνακες του Πένθους, της Ανάστασης και της Σταύρωσης του Χριστού, τα οποία ανατέθηκαν από την αγαπημένη κυρία Vittoria Colonna.
Ασυνήθιστο τοπίο για αυτόν τον καλλιτέχνη. Και ο χειμώνας κατά κάποιον τρόπο δεν απεικονίζεται οικειώς εδώ - είναι κρύος, απαρατήρητος, ασυνήθιστος. Κατά κάποιο τρόπο όλα είναι γκρίζα και άβολα. Κάτι που δεν είναι χιονισμένο, ακόμη και ένας λύκος απεικονίζεται ακριβώς όπως φαντάζουμε έναν λύκο το χειμώνα: έναν πεινασμένο κυνηγό. Τα δέντρα σε αυτό το τοπίο είναι επίσης ένα είδος μπλε-γκρι, στην πραγματικότητα, όπως ο ουρανός.
Ο πατέρας του Τσάρ, μεταρρυθμιστής της Ρωσίας Ο Πίτερ Αλεξέβιτς Ρομάνοφ εφευρέθηκε διασκέδαση για τα θέματα του. Ή μάλλον, ένα είδος τιμωρίας. Οι ντόπιοι ευγενείς δεν συνηθίζονται στον χώρο περιπάτου. Και καθώς δεν τους οδήγησε έξω από το σπίτι για πρώτη φορά, ήταν αδύνατο να ενσταλάξει αυτή τη συνήθεια με οποιονδήποτε τρόπο - να περπατήσει τα βράδια σε πάρκα και κήπους. Και τότε, έχοντας ήδη γίνει αυτοκράτορας της Ρωσίας, ο Μέγας Πέτρος εξέδωσε ένα διάταγμα ότι «αν κάποιος δεν κάνει τον βραδινό περίπατο, θα μιλήσει στη Μυστική Καγκελαρία».
Ο Ρένι, με τον δικό του τρόπο, απεικονίζει ένα επεισόδιο που είναι γνωστό σε όλους. Δημιούργησε αυτό το αριστούργημα σε μια εποχή που το έργο του ήταν σε πλήρη άνθιση. Ο Χριστός βαφτίστηκε, και βλέπουμε τη στιγμή που έχει ήδη βγει. Το κεφάλι του είναι κεκλιμένο και τα μάτια του είναι χαμηλά. Όλα αυτά υποδηλώνουν ότι είναι απίστευτα υπάκουος.
Ο Frederico Del Campo γεννήθηκε στο XIX στην επικράτεια της Νότιας Αμερικής, η πατρίδα του είναι το Περού, είναι εκεί που είναι πιο γνωστός ως καλλιτέχνης διαφορετικού είδους. Ωστόσο, ο Frederico Campo είναι γνωστός στους Ευρωπαίους ως συγγραφέας θαυμάσιων τοπίων για τη Βενετία, τα οποία ο καλλιτέχνης μπορούσε να γράψει μόνο όταν ήταν 30 ετών, έπεσε σε έλεος με τον τοπικό κυβερνήτη, ο οποίος του πλήρωσε ένα εισιτήριο για ένα πλοίο προς την Ευρώπη, το οποίο τότε κόστισε υπέροχα χρήματα.
Ο καμβάς "Skobelev over Shipka" θεωρείται μια ιστορική εικόνα που έχει βαθιά σημασία. Ο Vereshchagin δημιούργησε έναν ολόκληρο κύκλο αφιερωμένο στις μάχες της βαλκανικής εκστρατείας. Ήταν ένας από τους πιο σοβαρούς πολέμους στην ιστορία μεταξύ των ρωσικών και τουρκικών στρατών στα βουνά της Βουλγαρίας. Η αιματοχυσία βασίστηκε στη βαρβαρότητα των αρχών κατά την εξέγερση του Απριλίου.
